Öldüğümüz gün

Bu dünyada adına ”kanun” dediğimiz mükemmel düzenli ve intizamlı işler, “Sebeplerin” ve “sebeplerin netice verdiği şeyler” silsile olarak yaratıldığından ve bu aşamaların sırasıyla olmasından ( pat diye çıkmamasından) alışagelen mantığımıza, “bu olmadan bu olmaz vs.” hissini vermektedir.

Evet ağaçtan elma almak bize çok bayağı gelebilir. Ama bu herkesin, çocukluğundan beri böyle gördüğünden garibimize gitmiyor. Emin olun çocukluğumuzdan beri ağaçtan -atıyorum- içinde “altın çekirdekli kayısılar” üreseydi biz buna da alışacaktık.

Şu anda etrafımızda cereyan eden işler çok gariptir, sanatlı hikmetli akıl dolu azametli ve şefkatlidir. Bilim adamları “Allah” demeden tüm keşfedebildikleri olayları hayranlıkla inceler.

Ama bilim “Allah” der. Bir iğnenin dahi ustasız olmayacağını bilipte tüm kainatın muammasının çözümünü, sebeplerden, kendiliğinden olmaktan, rastgele olduğunu söylemekten veya tabiat anadan beklemek  ahmaklıktır.

Allah bize de akıl verdiğine göre O’nun işlerini anlamamız ve ona göre davranmamız gerekiyor. O mükemmel intizam ve düzen aslında Allah’ın işini her an düzenli planlı intizamlı yapmakta olduğunu gösteriyor. Buna “Adetullah” denmektedir. Bazen bu kanunlarının alışılagelmişliği dışında bir durum hasıl olduğunda biz buna “olağanüstü” veya “mucize” diyoruz.

Yani Allah o adetini , metodunu o anda değiştiriveriyor.

Mesela 5. kattan bebek düşüyor burnu kanamıyor veya Peygamber mucizeleri. Sebepler ve kanunlar bu imtihan dünyasına has Allah’ın insanlar tarafından keşfedilmiş tabiri caizse metot ve prosesleridir.

Bu prosesin dışına tamamen çıkarsa Allah, bu sefer tövbe kapısı kapanır ya da perde kalkar O’nu görürüz. Yani öldüğümüz gündür.