Bana biçilen altı aylık bir umutla yaşıyorum.
Sonra, durgun kâğıtlar mevsiminde, senin kalbine indim.
Yılgın duyguların sararmış kollarında ilerledim.
Bir ölüm damlası, cebimde!
Her kalem yağmur yağdırmaz, parlak yazı masamda.
Burada bir kalp gecesi ardında, saatlerin hazineleriyle hesaplaşıyorum.
Yorgunum, terliyorum…
Bana biçilen altı aylık bir umutla yaşıyorum.
On bir boğa sâhibi geceler, yazı masamı kararttığında,
Uykuyla akla ceza veririm.
Ve hep kâğıtların kenarından hayata tutunurum.
Bana göre değil sızlanmak ve ucuz vahşet provaları,
Bağlılık takvimlerine inanıyorum, vicdandaki mürekkep kokusuna,
Bulutlardan sağılan tutkulu sürüklenmeye, sadakatin söz karşısındaki pırıltılı ölümsüzlüğüne,
Ben bunlara inanıyorum, başka bir şeye değil!
Burada bana biçilen altı aylık bir umutla yaşıyorum.