Osmanlıca alfabesinde bulunan ‘kef‘ harfi, dört bölümde incelenir.
1- Kâf-ı Arabî: Türkçe, Arapça ve Farsça kelimelerdeki normal ‘ke’ harfidir.
2- Kâf-ı Farisî: Türkçe ve Farsça kelimelerdeki ‘ge’ harfidir. Arapça asıllı kelimelerde kullanılmaz. Çift keşideli yazılabildiği gibi, karışması muhtemel kelimeler hariç, Osmanlıcada tek olarak yazılmaktadır.
3- Kâf-ı Nunî (Nazal Ne, Nef): Türkçe kelimelere has olup bazı yerlere mahsus olarak kullanılır. Telaffuzu, genizden gelen ne sesidir. Anadolu’nun çok yerinde hala aslına uygun olarka telaffuz edilir. Normalde kefin keşidesinin üzerine üç nokta konularak yazılır.
4- Kâf-ı Yayi (Vavi): Üç ayrı sesle (ğe, ye, ve) okunabilen bu harf Türkçe’ye mahsus olup, kefin keşidesi çift çizgiyle gösterilir.