Selamün aleyküm, benim iki sorum olacaktı…
1)Haramın haram olduğunu bilip haram bişeye güzel demek küfür müdür ?
2) ”Ümmetim 73 fırkaya ayrılacaklar,bunlardan birtanesi ateşten kurtulacak kurtuluş(fırkayı naciyye), diğerleri ateştedir.” Bu Fırkanın Ehl-i Sünnet Vel Cemaat itikadı olduğuna şahidiz…Bunların dışındakiler ”Ehl-i Bid’at” tir. İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:
İyi biliniz ki bid’at ehli ile konuşmak kâfirle arkadaşlık etmekten kat kat daha fenadır. Bid’at ehlinden yılandan canavardan kaçar gibi kaçmak gerekir. (1/260)
Bid’at ehli ile görüşmeyi yasaklayan hadis-i şeriflerden bazıları şunlardır:
(Bid’at sahibine hürmet eden İslamiyet’i yıkmaya yardım etmiş olur.) [Taberani]
(Onlardan kaçın! Sizi dalalete fitneye düşürmesinler.) [Müslim]
(Hasta olurlarsa ziyaretlerine gitmeyin!) [Ebu Davud]
(Karşılaşınca onlara selam vermeyin!) [İbni Mace]
(Onlarla birlikte bulunmayın birlikte yiyip içmeyin!) [Ukayli] gibi hadisi şerifler var…Ayettede ”Mü’minler ancak kardeştirler..” buyruluyor…Mesela Ehl-i Sünnet olarak Şiaya Kafir demeyip ”Bid’at sahibi müslüman” kabul ediyoruz..Peki bir bid’atçi kardeş kabul edilir mi? Ben Şia yı kardeş kabul etmiyorum diyen bir kişi ayetle çelişmiş mi olur ? Küfre mi girer ? Ahmet TAY
Değerli Kardeşimiz;
1) Şu iş günahtır ama hoşuma gidiyor demek kişiyi kafir etmez. Günah olduğunu bildiği halde günahı işlemekte kafir etmez. Çünkü nefis günahlardan hoşlanır. Ancak harama helal demek veya haramı bizzat övmek kafir eder. Misâl içki içmekten hoşlanıyorum demek küfür olmaz ama içki helaldir ya da içki içmek güzel bir iştir demek küfür olur, söyleyen de kafir olur.
2) Bid’at ehli ile görüşmek caizdir ancak onlarla dostluk yakınlık kurmak caiz değildir. Bid’at ehli sevilmez, onaylanmaz. Resulullah sav hadis-i şeriflerinde “ben onlardan değilim, onlar da benden değildir” buyurarak bir mü’minin tavrının ne olması gerektiğini açıkça ortaya koymuştur.
Sorunuza özel bir detay olarak ekleyelim ki; Misal olarak verdiğiniz Şia mezhebinin bir çok kolu vardır ve bir çoğu kafirdir.
”Mü’minler ancak kardeştirler..’‘ ayeti kerimesi bu konuya örnek verilemez. Çünkü alimler fıkıh teriminde “bid’at sahibi müslüman” demekle o kişiyi kardeşimiz kabul ediyor değiller. En iyi ihtimalle bu kişiler sapık kabul edilmekteler bir kısım alimler ise bid’at ehlini kafir kabul etmişler.
Dolayısıyla Ben Şia’yı yahut hiç bir bid’at ehlini kardeş kabul etmiyorum diyen kişi Kur’an-a ve sünnete uymuş olur. Küfür değil belki rahmete girer.
“Kim de doğru, apaçık belli olduktan sonra peygambere muhalefette bulunur ve müminlerin yolundan başka bir yola giderse, onu gittiği o yolda bırakır ve kendisini cehenneme boylatırız ki, o ne kötü gidiştir!” Nisa Suresi 115.Ayet
Selam ve Dua ile
Nurulenvar Fetva Kurulu